NIEUWE GEDICHT JERRY AFRIYIE: MIJN NIEUWE LAND
Ik vind dat wanneer je mensen de toegang tot het land wil ontzeggen, zij nog steeds recht hebben op een eerlijk proces en een waardige behandeling. Mijn bijdrage vandaag bij de Vluchtelingen Demonstratie op de Dam en het Leidseplein, waar ik onderstaand gedicht voordraag, is dan ook om de overheid te vragen om mensen nooit hun waardigheid te ontnemen. Wat het lot van deze mensen ook mag zijn, wij moeten als land laten zien dat wij in elke omstandigheid, hoe complex ook, en met elk individu, onze waarden en normen nooit zullen verloochenen.
Mijn Nieuwe Land
(gedicht door Jerry Afriyie – Kno’Ledge Cesare)
Ik wil een land,
Een volk betrokken en tolerant
Verschillend en toch gelijkgezind
Allen voor één, en één voor allen
Ik wil een grondwet,
Die niet alleen mooi op papier staat
Maar mij ook beschermd
Tegen uitzetting en de staat
Ik wil een huis
Tussen de massa met gordijnen
Een kledingkast en een keuken
De grootte en omvang maakt me niet uit
Ik wil behandeld worden als mens
Ook wanneer ik mij begeef
Buiten mijn grens
Te allen tijde heb ik dat recht
Ik kan niet over mijn verleden praten
Ik verlang naar orde
Soms hoor ik mensen klagen
‘Door hen is alles duur geworden’
Ik kan de tranen niet uit mijn ogen wissen
Het onrecht is machtig
Opgejaagd, ik word klein
Vertrapt, Ik strijd heldhaftig
Gebroken en levensmoe
Eindeloos, ik val uiteen
De razernij is compleet
Op steenworp van mijn tent staat een pand vrij
Het staat al een tijdje leeg
Het heeft badruimtes en wc’s
Ik moest beloven dat ik er met mijn vingers van afblijf
Ik wil een huis dat niet wegwaait
Een keuken die niet iedereen binnenlaat
Een land dat niet wegkijkt
Wanneer ik mijn hand naar haar uitstrek
Ik heb Nederland niet gekozen
Mijn nieuwe land heeft mij gekozen
‘Tolerant en beschaafd’
Ik wacht al een poosje